Συχνές Ερωτήσεις για την Πλαστική Αποκατάσταση

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της πλαστικής αποκατάστασης; Αυτά και άλλα ερωτήματα απαντώνται από τον Δημήτρη Μαστοράκο, MD, PhD, Πλαστικό Χειρουργό, Συνεργάτη Πανεπιστημίου Αθηνών, Diplomate, American Board of Surgery, American Board of Plastic Surgery.

Υπάρχει η αντίληψη ότι πρέπει να περάσουν 1-2 χρόνια μετά τη μαστεκτομή για να γίνει η επέμβαση της πλαστικής αποκατάστασης. Ποια άποψη κυριαρχεί σήμερα λοιπόν όσον αφορά στο χρονικό προγραμματισμό της επέμβασης αποκατάστασης;

Εφόσον δεν επιλεγεί η οδός της άμεσης αποκατάστασης, δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός γιά την έναρξη της αποκατάστασης του μαστού πέρα από τη γενική υγεία της γυναίκας και την κατάσταση των ιστών της. Το επιχείρημα γιά έναρξη της αποκατάστασης μετά ένα ή δύο χρόνια στηρίζεται στην εντύπωση ότι έτσι θα εμφανιστούν στο μεταξύ πιθανές υποτροπές. Όμως, δυστυχώς, σχεδόν οι μισές υποτροπές εμφανίζονται αρκετά αργά, μετά τα δύο χρόνια, και σε κάθε περίπτωση η αποκατάσταση δεν έχει επιβαρυντική δράση ή μικρότερη επιβίωση των γυναικών που την κάνουν. Αντίθετα υπάρχουν μελέτες που δείχνουν τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και της σωματικής εικόνας των γυναικών που κάνουν αποκατάσταση. Πρέπει να σημειώσουμε επίσης ότι δεν αρχίζουμε την προσπάθεια αυτή ενώ η γυναίκα κάνει χημειοθεραπεία, και ότι μετά την ακτινοθεραπεία είναι καλό να περνούν τουλάχιστον 6 - 12 μήνες για να επανέρχονται οι ιστοί στην οριστική τους κατάσταση.

Ποια είναι τα οφέλη και τα μειονεκτήματα από την άμεση αποκατάσταση του μαστού;

  • Απαιτείται διαθεσιμότητα του πλαστικού χειρουργού την ώρα της μαστεκτομής
  • Απαιτείται καλή επικοινωνία μεταξύ της γυναίκας, του ογκολόγου χειρουργού και του πλαστικού χειρουργού, ώστε από την αρχή να γίνει η μαστεκτομή με τρόπο που να προετοιμάζει σωστά το έδαφος για την αποκατάσταση (Π.χ. skin - sparing mastectomy),
  • Στην άμεση αποκατάσταση είναι βασικό να υπάρχει καλή αγγείωση των κρημνών της μαστεκτομής, κάτι που απαιτεί ιδιαίτερα ατραυματική τεχνική από τον ογκολόγο χειρουργό,καθώς και απουσία καπνίσματος, μια που και τα δύο μπορούν να οδηγήσουν σε προβλήματα. Μια καλή αποκατάσταση ξεκινά πάντα με μια καλή μαστεκτομή.
  • Αφού συνδυάζονται δυο επεμβάσεις σε μια, αυξάνεται το ποσοστό επιπλοκών, αν και όχι σημαντικά (από 1-1.5 % για τη μαστεκτομή σε 2-2.5% για τη μαστεκτομή με άμεση αποκατάσταση).
  • Μια επιπλοκή μπορεί να καθυστερήσει μετεγχειρητικές θεραπείες, μειώνοντας την αποτελεσματικότητά τους,
  • Αυξάνεται λίγο ο πόνος μετεγχειρητικά, χωρίς όμως να είναι περισσότερος από αυτόν της απώtερης αποκατάστασης.
  • Ίσως το σημαντικότερο μειονέκτημα σχετίχεται με την τελική ικανοποίηση της γυναίκας με το αποτέλεσμα με το μαστό που μόλις έχασε ενώ σην απώτερη αποκατάσταση συγκρίνει αυτό με την ουλή της μαστεκτομής. Σε κάθε περίπτωση, οι έρευνες δείχνουν όμως ότι το απώτερο αποτέλεσμα είναι καλύτερο για το σώμα της στην άμεση αποκατάσταση.

Σε ποιες περιπτώσεις μια ασθενής αποτρέπεται να προχωρήσει σε άμεση αποκατάσταση;

Γενικά, η μετεγχειρητική ανάγκη για ακτινοθεραπεία αποτελεί αντένδειξη για αποκατάσταση, αφού θα μειώσει σε σημαντικό βαθμό την ποιότητα της αποκατάστασης. Έτσι, αν γνωρίζουμε προεγχειρητικά την ανάγκη για ακτινοθεραπεία καλό είναι να αποφευχθεί η αποκατάσταση και να γίνει αργότερα, μετά την ολοκλήρωση των θεραπειών, εκός αν η γυναίκα κατανοεί τα προβλήματα και επιμένει να προχωρήσει, παρά τον κίνδυνο ενός αποτελέσματος κατώτερου από τα αναμενόμενα.

Το πρόβλημα γίνετι πιο δύσκολο όταν δεν είναι σαφής προεγχειρητικά η ανάγκη για ακτινοθεραπεία. Εδώ θα παίξει σημαντικό ρόλο η προεκική μελέτη της ασθενούς προεγχειρητικά (υπερηχογράφημα, MRI, κυτταρολογική λεμφαδένων) καθώς και η επικοινωνία μεταξύ ογκολόγου χειρουργού και πλαστικού χειρουργού, αλλά και η χρήση της βιοψίας φρουφρού λεμφαδένα. Στην περίπτωη αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια προσωρινή συσκευή (διαστολέας - διατατήρας ιστών) που επιτρέπει τη διατήρηση του δέρματος και του πεδίου της αποκατάστασης αλλά και τη διενέργεια ακτινοθεραπείας.

Μια άλλη αντένδειξη για αποκατάσταση με χρήση προθέεων σιλικόνης αποτελεί το ιστορικό νοδήματος κολλαγόνου. Εδώμπορεί κανείς όμως να προχωρήσει με αποκατάσταση με αυτόλογυς ιστούς. Βέβαια, στις περιπτώσεις φλεγμονής στην περιοχή του μαστού θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτή πριν την αποκατάσταση για ένα ασφαλές αποτέλεσμα.

Υπάρχει κάποιος σοβαρός ιατρικός λόγος για να μην προχωρήσει κάποια ασθενής ποτέ σε εγχείρηση αποκατάστασης μαστού;

Όχι, εφόσον η ίδια το επιθυμεί και η κατάσταση της υγείας της επιτρέπει την πραγματοποίηση του χειρουργείου. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνηγορούν για καθυστέρηση της παρακολούθησης ή για βράχυνση της επιβίωσης. Ακόμη και σε γυναίκες με μεταστατική νόσο, όπου η αποκατάσταση μαστού θα φαινόταν εξεζητημένη από πολλούς, έχει αποδεχθεί η θετική επίδρασή της αποκατάστασης στην ψυχολογία της γυναίκας, όταν βεβαίως εκείνη το επιθυμεί και έχει ενημερωθεί κατάλληλα, και βέβαια το προσδόκιμο της επιβίωσής της δεν είναι πολύ βραχύ. Στις συνθήκες αυτές όμως είναι ακόμα πιο επιτακτική η ελαχιστοποίηση οποιασδήποτε επιπλοκής.

Μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές μετά την αποκατάσταση μαστού;

Όπως κάθε χειρουργική επέμβαση και η αποκατάσταση μαστού έχει επιπλοκές πρώιμες και απώτερες. Έτσι ανάλογα με τη μέθοδο διακρίνουμε,

Στην αποκατάσταση με προθέσεις

Πρώιμες Επιπλοκές:

  • Λοίμωξη, που μπορεί να απαιτήσει αφαίρεση της πρόθεσης (σπάνια εκτός από τις περιπτώσεις με ιστορικό προηγούμενης ακτινοθεραπείας)
  • Νέκρωση δερματικών κρημνών - αποκάλυψη της πρόθεσης (πιο συχνά στις καπνίστριες, παχύσαρκες ασθενείς)
  • Αιμορραγία ή αιμάτωμα που μπορεί να απαιτήσει επανεπέμβαση
    Απώτερες Επιπλοκές:
  • Σχηματισμός κάψας γύρω από την πρόθεση που μπορεί να σκληρύνει την πρόθεση και να απαιτήσει επανεπέμβαση
  • Ρήξη της πρόθεσης που θα απαιτήσει αλλαγή της
  • Ασυμμετρία σε σχέση με τον άλλο μαστό

Στην αποκατάσταση με ιστούς

Πρώιμες Επιπλοκές:

  • Λοίμωξη, αν και σπανιότερα από ότι στη χρήση των προθέσεων
  • Νέκρωση δερματικών κρημνών (μικρότερης σημασίας εδώ)
  • Αιμορραγία ή αιμάτωμα που μπορεί να απαιτήσει επανεπέμβαση
  • Μερική ή ολική νέκρωση του κρημνού που χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση (ποσοστό 5-10% για μερική νέκρωση σε μισωτούς κρημνούς, 3-5% ολική δυστυχώς νέκρωση για ελεύθερους κρημνούς)
  • Επιπλοκές από την δότρια περιοχή (συλλογή, αιμάτωμα, καθυστερημένη επούλωση, κήλη, νέκρωση δερματικών κρημνών)

Απώτερες Επιπλοκές:

  • Ασυμμετρία σε σχέση με τον άλλο μαστό

Μπορεί μια επέμβαση αποκατάστασης να συγκαλύψει σημαντικά στοιχεία για τη πορεία της νόσου γενικά, καθώς και την τοπική υποτροπής της;

Σε γενικές γραμμές, εφόσον η μαστεκτομή γίνει σωστά και σε υγιή όρια, η υποτροπή εν είναι διαφορετική με ή χωρίς αποκατάσταση. Με τη χρήση του υπερηχογραφήματος και του MRI μπορεί κανείς να δει και πίσω από προθέσεις ή και μέσα σε κρημνο΄κάτι που επιτρέπει τον έλεγχο όλης της περιοχής χωρίς προβλήματα. Δυστυχώς η τοπική υποτροπή μετά μαστεκτομή υποδηλώνει πειρισσότερο την επιθετικότητα της νόσου που ίσως σύντομα γενικευθεί πάρα κάποιο άλλο τοπικό αίτιο. Έχει αποδειχθεί ότι η επιβίωση της γυναίκας παραμένει παρόμοια είτε κάνει είτε δεν κάνει αποκατάσταση μαστού.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα - μειονεκτήματα της απώτερης αποκατάστασης:

Τα πλεονεκτήματα της απώτερης αποκατάστασης περιλαμβάνουν

  • την παρουσία ιστών που έχουν επουλωθεί και βρίσκονται σε ηρεμία πριν την έναρξη της αποκατάστασης,
  • τη διαθεσιμότητα της τελικήε ιστολογικής εξέτασης ώστε να είναι γνωστά τα στοιχεία του όγκου και τα όρια πριν την έναρξη της προσπάθειας,
  • καλύτερη αιμάτωση των κρημνών που θα χρησιμοποιηθόύν στην αποκατάσταση,
  • δυνατότητα να αποκατασταθούν βλάβες που έχουν προκληθεί από τις μετεγχειρητικές θεραπείες της ασθενούς και κύρια την ακτινοθεραπεία.

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν:

  • έναρξη της προσπάθειας μετά ένα ή δύο χρόνια από τημαστεκτομή, με χωριστό χειρουργείο, κάτι που μειώνει τις πιθανότητες μιας γυναίκας να αποφασίσει να κάνει αποκατάσταση αν δεν έκανε άμεση αποκατάσταση,
  • χειρισμό ιστών που έχουν ουλές, μειωμένη ελαστικότητα και άρα κατώτερη ποιότητα τελικού αποτελέσματος
  • κατεστραμμένη υπομάστιο πτυχή,
  • παρουσία περισσότερων ουλών στο μαστό αν ακολουθηθεί η αποκατάσταση με αυτόλογους ιστούς,
  • μεγαλύτερο κόστος και απουσία από την εργασία.

Ποιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται στην αποκατάσταση του μαστού και ποια είναι τα πλεονεκτήματα - μειονεκτήματα καθεμιάς;

Η αποκατάσταση μαστού βασίζεται σε δύο μεθόδους:

  1. Χρήση προθέσεων σιλικόνης, σε ένα ή δύο στάδια

Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν

  • Απουσία ανάγκης για λήψη ιστού από άλλη περιοχή του σώματος
  • Ποικιλία σχημάτων και μεγεθών για την επιλογή της σωστής πρόθεσης
  • Μικρότερη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης και λιγότερος πόνος
  • Ιδανική χρήση σε προφυλακτική ή αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή λόγω της πολύ καλής συμμετρίας που επιτυγχάνεται.

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν

  • Δημιουργία μαστού που δεν ινείται με τις κινήσεις της γυναίκας, δεν αλλάζει μέγεθος με τις αλλαγές βάρους, είναι λίγο πιο δροσερός σε σχέση με τον άλλο μαστό
  • Ανάγκη για περισσότερα από ένα χειρουργεία για την επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος
  • Περιορισμένη δυνατότητα αποκατάστασης μεαστών με μεγάλο μέγεθος και πτώση, άρα
  • Πολλές φορές ιδίως στις γυναίκες με ώριμους μαστούς, ανάγκη για παρέμβαση στην άλλη πλευρά για επίτευξη ιδανικής συμμετρίας,
  • Πιθανότητα προβλημάτων από την πρόθεση σιλικόνης, όπως αναφέραμε πιο πάνω.

2. Τη χρήση ιστών, με κύρια πηγή την κοιλιακή χώρα

Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν:

  • Αποκατάσταση με ιστούς που αποτελούνται κύρια από λίπος, άρα είναι απρόμοιοι με το μαστό
  • Ο μαστός που προκύπτει κινείται φυσιολογικά, αλλάζει μέγεθος με την αλλαγή βάρους, έχει φυσιολογική θερμοκρασία
  • Αποφυγή των προβλημάτων σε σχέση με την πρόθεση σιλικόνης
  • Δυνατότητα αποκατάστασης μαστού μεγάλου μεγέθους και με πτώση
  • Συνδυασμό της επέμβασης με κοιλιοπλαστική

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν:

  • Ανάγκη δότριας περιοχής με πιθανότητα επιπλοκών και σχηματισμό ουλών
    Πιθανότατα, αν και μικρή, απώλειας μέρους ή όλου του κρημνού που χρησιμοποιείται στην αποκατάσταση
  • Μείωση της δύναμης του κοιλιακού τοιχώματος που στην περίπτωση των μισχωτών κοιλιακών κρημνών μπορεί να είναι σημαντική, ενώ στους ελεύθερους κρημνού μικρή ή και καθόλου
  • Ανάγκη για μακρόχρονο χειρουργείο και μικροχειρουργική τεχνική (ελεύθεροι κρημνοί) με πιθανότητα 3-5% ολικής απώλειας του ιστού
  • Αυξημένες ουλές στο μαστό, και παρουσία δέρματος από άλλη περιοχή του σώματος, ιδίως στην απώτερη αποκατάσταση
  • Αν έχει αποκατασταθεί ο ένας μαστός με τη χρήση της κοιλιάς, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα πλέον αν εμφανίσει κάτι στο μέλλον ο άλλος μαστός
  • Ανάγκη ύπαρξης ιστού στη δότρια περιοχή, αρκετού ώστε ν μπορεί να αποκατασταθεί ο αστός ισομεγέθης με αυτόν της άλλης πλευράς
  • Η χρήση του ιστού της ράχης με τον κρημνό του πλάτεως ραχιαίου μυός συχνά απαιτεί και τη χρήση πρόθεσης, με μια σημαντική ουλή στη ράχη.

Με ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή της τεχνικής αποκατάστασης που θα ακολουθηθεί;

Η επιλογή της τεχνικής πρέπει να λάβει υπόψη τα στοιχεία του όγκου, το προσωπικό και οικογενεακό ιστορικό, την ανάγκη άλλων θεραπειών ή ιστορικό τέτοιων θεραπειών στο παρελθόν, το σωματότυπο της γυναίκας, το σχήμα και μέγεθος του άλλου μαστού, την πιθανότητα για μαστεκτομή στον άλλο μαστό, τον πιθανό έλεγχο για φορεία των γονιδίων BRCA 1 και 2 ή ενδιαφέροντα της γυναίκας, την ηλικία της και την κατάσταση της υγείας της, βεβαίως τις επιθυμίες αυτής και του συντρόφου της, την οικονομική και ασφαλιστική της κατάσταση.

Η αποκατάσταση του μαστού προκαλεί δυσκολίες στις μετέπειτα θεραπείες;

Η επιτυχημένη αποκατάσταση μαστού δεν επηρεάζει τις άλλες θεραπείες. Σε γενικές γραμμές πρέπει να αποφεύγεται η ακτινοβόληση αποκατεστημένων μαστών με βάση αυτά που αναφέρθηκαν πιο πάνω καθώς μειώνεται η τελική ποσότητα της αποκατάστασης. Η λοίμωξη μιάς πρόθεσης όμως μπορεί να καθυστερήσει την έναρξη άλλων θεραπείων, μειώνοντας την αποτελεσματικότητά τους, και για το λόγο αυτό είναι βασική η αποφυγή επιπλοκών ιδίως στην άμεση αποκατάσταση ε γυναίκες που θα χρειαστούν μετεγχειρητικές θεραπείες.

Ποια είναι η τάση των γυναικών που υποβάλλονται σε μαστεκτομή; Επιλέγουν την άμεση ή την απώτερη αποκατάσταση;

Η επιλογή των γυναικών σχετίζεται πολύ στενά με το κοινωνικό, οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο, καθώς και την ηλικία. Νέες, εργαζόμενες αι απόφοιτες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επιλέγουνσυνήθως την άμεση αποκατάσταση ενώ μεγαλύτερης ηλικίας, νοικοκυρές χωρίς πτυχία, επιλέγουν συνήθως απώτερη ή καθόλου αποκατάσταση. Επίσης, πολύ σημαντκή για τη γυναίκα είναι και η καθοδήγησ που θα έχει από τον ογκολόγο χειρουργό, με τον οποίο συνδέεται συνήθως, όπως είναι φυσικό, με βαθεία σχέση εμπιστοσύνης.

Πότε και με ποιους τρόπους γίνεται η αποκατάσταση της θηλής και της θηλαίας άλω;

Η αποκατάσταση θηλής και θηλαίας άλω μπορεί να γίνει στο πρώτο χειρουργείο αποκατάστασης μαστού ή σε χωριστό χειρουργείο μετά την ολοκλήρωση αποκατάστασης του μαζικού κώνου. Σε γενικές γραμμές είναι καλύτερα να γίνεται χωριστά σε χωριστό χειρουργείο αφού ο χρόνος και η βαρύτητα έχουν επιδράσει στον ένα ή και στοςυ δύο μαστούς, ώστε να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα να αποκατασταθεί η θηλή σε σημείο διαφορετικό από το σημείο που θα αποτελεέσει τελικά την κορυφή του μαζικού κώνου. Στο χειρουργείο αυτό, που θα πρ΄πει να αποτελεί και την τελευταία φάση στην αποκατάσταση, μπορεί κανείς να εφαρμόσει κι μικροδιορθώσεις για το καλύτερο τελικό αποτέλεσμα.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι, ξεκινώντας από το απλό τατουάζ, που όμως δεν δημιουργεί κάτι ανάγλυφο που θα διαγραφόταν μέσα από κάποιο ρούχο, τις προσθετικές πλαστικές θηλές που κολλούν στο δέρμα εξωτερικά χωρίς επέμβαση και τέλος την αποκατάσταση της θηλής ε δερματικό κρημνό ή μόσχευμα και την αποκατάσταση της άλω με τατουάζ ή δερματικό μόσχευμα. Η αποκατάσταση αυτή, αν και δεν αποκαθιστά την αισθητικότητα της θηλής, μπορεί να είναι πολύ ικανοποιητική από πλευράς αισθητικής δίνοντας στη γυναίκα σημαντικό μέρος της χαμένης αυτοπεποίθησης σε σχέση με το σώμα της, ιδίως χωρίς ρούχα.

Ποια είναι η εικόνα του μαστού μετά την αποκατάσταση; Υπάρχουν ουλές και πού;

Η εικόνα του αποκατεστημένου μαστού μπορεί να ξεκινά από μια κεντρική ουλή που τελικά θακρυφτεί κάτω από την αποκατάσταση θηλής και άλω, μια οριζόντια ή λοξή γραμμή που χρησιμοποιήθηκε για τη μαστεκτομή και τέλος, σε περίπτωση χρήσης αυτόλογου ιστού, τμήμα δέρματος από άλλο σημείο του σώματος, συνήθως κοιλιά ή ράχη, που περιβάλλεται από κάποιες ουλές.

Η τελική εκόνα μπορεί να ποικίλλει πολύ ανάλογα με το είδος της αποκατάστασης., τον άμεσο ή απώτερο χαρακτήρα της, τον τύπο της μαστεκτομής, τη χρήση ακτινοθεραπείας. Γι ατο λόγο αυτό είναι πολύ σημαντική η προεγχειρητική ενημέρωση και για τα είδη αποκατάστασης που ενδείκνυνται αλλά και προσφέρονται αλλά και συγκεκριμένα για το είδος που προγραμματίζεται για τη συγκεκριμένη γυναίκα.

Πριν υποβληθεί μια γυναίκα σε αποκατάσταση έχει τη δυνατότητα να δει φωτογραφίες γυναικών που έχουν ήδη κάνει την επέμβαση;

Εφόσον το επιθυμεί η ασθενής πρέπει να έχει τη δυνατότητα να δει φωτογραίες από το αρχείο του γιατρού της, με διάφορα είδη αποκατάστασης αλλά και σε ασθενείς παρόμοιων χαρακτηριστικών. από πλευράς ηλικίας, χαρακτηριστικών του όγκου, ιστορικού ακτινοθεραπείας και σωματότυπου. Έτσι μπορεί να αντιληφθεί ότι αν και προσπαθούμε πάντα για το καλύτερο, τα αποτελέσματα κυμαίνονται ανάλογα με αυτά που προαναφέρθηκαν. Πάντως, η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι μια καλή μαστεκτομή και μια αντίστοιχα καλή αποκατάσταση θα ικανοποιήσουν τη σημαντική πλειοψηφία των γυναικών.

Η πλαστική αποκατάσταση καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία ή της ιδιωτικές ασφάλειες;

Τα ασφαλιστικά ταμεία καλύπτουν το κόστος της αποκατάστασης στα δημόσια νοσοκομεία, ενώ στα ιδιωτικά καλύπτουν το σημαντικό κόστος των προθέσεων σιλικόνης που ίσως απαιτηθούν. Οι ιδιωτικές ασφάλειες σε γενικές γραμμές καλύπτουν την αποκατάσταση μαστού, και την αμοιβή των γιατρών, ανάλογα όμως με τον τύπο του συμβουλαίου της ασφαλισμένης. Η επέμβαση δεν θεωρείται αισθητική, είναι καλό όμως να επικοινωνεί κανείς προεγχειρητικά με το ταμείο ή την ασφαλιστική εταιρεία για τη αποφυγή συγχύσεων.

Τελειώνοντας πρέπει να πούμε δύο λόγια για τη μεγάλη κτηγορία των γυναικών που δεν θα χρειαστούν μαστεκτομή αλλά μόνο αφαίρεση του όγκου (ογκεκτομή). Εδώ πλέον, με τη χρήση τωνπρόσφατων τεχνικών της ογκοπλαστικής χειρουργικής, από μια ομάδα ογκολόγου χειρουργού και πλαστικού χειρουργού ή σε άλλες περιπτώσεις από κατάλληλα εκπαιδευμένο σε θέματα πλαστικής χειρουργικής ογκολόγο χειρουργό, μπορούμε με κατάλληλες τεχνικές να διαμορφώσουμε έτσι το μαστό ώστε να αποφευχθεί σε σημαντικό βαθμό ή ασυμμετρία που δυστυχώς συχνά προκύπτει ιδίως μετά την ακτινοθεραπεία που απαιτείται όταν δεν γίνει μαστεκτομή. Έτσι χρησιμοποιώντας τεχνικες ακατανομής του μαζικού ιστού, ανόρθωσης μαστού ή μείωσης μαστών μπορούμε να αποκαταστήσουμε σε σημαντικό βαθμό τη συμμετρία των μαστών, καλύπτοντας το έλλειμμα από το χειρουργείο αλλά ίσως αλλά ίσως και αποκαθιστώντας το σχήμα και του άλλου μαστού ταυτόχρονα. Με τον τρόπο επιτρέουμε στον ογκολόγο χειρουργό μεγαλύτερης έκτασης εκτομή από ότι αυτός θα μπορούσε χωρίς τη χρήση των τεχνικών αυτών και βελτιώνουμε το μέγεθος και την υφή του μαστού που θα κάνει και το έργο του ακτινοθεραπευτή σημαντικά ευκολότερο και θα ικανοποιήσει περισσότερο τη γυναίκα, μια που εδώ διατηρούνται και οι θηλές αλλά και η αισθητικότητά τους.

Δρ. Δημήτρης Π. Mαστοράκος, MD, PhD
Πλαστικός Χειρουργός
Συνεργάτης Πανεπιστημίου Αθηνών
Diplomate, American Board of Surgery, American Board of Plastic Surgery